Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Όταν ο Χριστός ξαναστρώνεται, φίλτατε...


ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

Όπα!



Ανώνυμος είπε...


καλυτερα μα μη ν τα λεμε δημοσια τα προβληματα μας..αρκει που ο Θεος βλεπει..ολοι περναμε μαρτυρια ..ασηκωτα βασανα..τι να πω...κουραγιο

31 Δεκεμβρίου 2009 3:36 π.μ.


Ο Blogger P. MICHALOPOULOS είπε...

Όπα, αγαπητέ ανώνυμε φίλε!

Γεια χαρά νταν, και τα κουκιά μπαγλάν, άμα λάχει να πούμε! :-)

Α, ...και καλή χρονιά, ...παρεμπιπτόντως!

φιλικά,

Παναγιώτης

Υ.Γ.

Όταν ο Χριστός ξαναστρώνεται, φίλτατε, τότε η μούγκα, ...είναι δειλία και προδοσία!..

31 Δεκεμβρίου 2009 3:50 π.μ.



Ο Blogger P. MICHALOPOULOS είπε...

Η υπόθεση αυτή εδώ, αγαπητέ ανώνυμε, δεν είναι ένα συνηθισμένο οικογενειακό πρόβλημα, ένα πρόβλημα κλεισμένο σε τέσσερις τοίχους… Είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό…

Ο άνθρωπος αυτός, είχε μια δημόσια δράση: Ήταν από τα νιάτα του (από το 1965) ένα ενεργό μέλος της Εκκλησίας, ήταν διακεκριμένος Κατηχητής…

Δημόσια δε, έκανε γνωστή και την πρόθεση του να παντρευτεί, όταν το αποφάσισε, και ήταν απόλυτα σαφής: ζητούσε χριστιανή σύζυγο… Ως τέτοια δε, του παρουσιάστηκε αυτή η κυρία… Ο άνθρωπος είχε τους ενδοιασμούς του και την απέφευγε, αλλά η κυρία τον κυνηγούσε (τρελά ερωτευμένη όπως δήλωνε), επίμονα, πέντε ολόκληρα χρόνια, μέχρι να τον καταφέρει να την παντρευτεί το 1987…

Σιγά – σιγά όμως, όταν τα δυο τους παιδιά μεγάλωσαν και μπήκαν στην εφηβεία, η κυρία που τα επηρέαζε όλη μέρα στο σπίτι (είχε πάρει πρόωρη σύνταξη με 15 χρόνια υπηρεσίας) τα προσκολλούσε δημαγωγικά κοντά της και τα έστρεφε μεθοδικά και συστηματικά εναντίον του πατέρα… Πρόδωσε την υπόσχεση της για μια χριστιανική οικογένεια, που μια τέτοια οικογένεια είχε φτιάξει ο πατέρας μέχρι τότε, και άρχισε να την καταστρέφει… Βλέπετε, ο πατέρας δεν είχε ερείσματα (για να μην πω βύσματα) στην εκκλησία, αλλά αντίθετα είχε και διωγμούς από αυτήν, για το ότι δεν ήταν ποτέ διαπλεκόμενος αλλά αντίθετα έλεγχε και τα κακώς κείμενα…

Η κυρία, όμως, βρήκε στηρίγματα σε φίλες της που ήταν παράδειγμα προς αποφυγή (άθεες, με διαλυμένες οικογένειες, κ.λπ.), και τις έκανε συμβούλους της… Εγκατέλειψε συζυγική κλίνη και τράπεζα και «συζούσε» με τα παιδιά της, στα άλλα δωμάτια του σπιτιού… Έτσι την δασκάλεψαν να γίνει: Λυσιστράτη! Στο σχολείο δε της μικρής (στο Λύκειο) τον γιο έστελνε σαν κηδεμόνα όταν δεν μπορούσε να πάει αυτή… Τον γιο, που ήταν πια και φοιτητής…

Πίστευε η κυρία, ότι η πολεμική της αυτή, στο να τον εκμηδενίσει σαν οικογενειάρχη, δεν θα είχε αντίδραση αφού ο άνθρωπος ήταν του Θεού και θα καθόταν (όπως νόμιζε) να σταυρώνεται (αυτός και οι χριστιανικές του ιδέες, και η υπόληψη του) στα μουγκά…

Ο άνθρωπος όμως, άρχισε να διαμαρτύρεται όταν έφτασαν στο σημείο να του μπλοκάρουν το Ιντερνετ για να μην ακούγεται η δική του, η χριστιανική φωνή, στις επικοινωνίες που είχε… Έπρεπε το ιντερνετ του σπιτιού να χρησιμοποιείται πια μόνο για τα πορνό τους … Τι να κάνει ο άνθρωπος; Έπαιρνε τους δρόμους, για να βρει κάποιο μαγαζί με ιντερνετ για να στείλει κάποιο μέηλ, κάποια επιστολή του με την ιδεολογία του στον Τύπο…

Έφτασαν ακόμα, μετά, στο σημείο να τον χτυπούν κιόλας οι… οικιακοί του! Μια μέρα, δε, μετά από ένα καράτε χτύπημα που δέχτηκε στο αυτί από τον γιο, βγήκε τρομαγμένος από το σπίτι για να ζητήσει βοήθεια στο δρόμο… Αυτό, εξέθεσε την κυρία που για να του κλείσει επιτέλους το στόμα, συνωμότησε με τα παιδιά της και τον έκλεισε με ψευδείς καταγγελίες στο… Δρομοκαϊτειο!

Αλλά ο λόγος του Θεού, δεν δένεται, ούτε και ο άνθρωπος του Θεού μουγγαίνεται…

Εκεί, στο Δρομοκαΐτειο εξέθεσε τα γεγονότα, περιέγραψε το δράμα του (ήταν Πάσχα του 2006) και γρήγορα αφέθηκε ελεύθερος… Και ελεύθερος πλέον, αλλά και με δική του σύνταξη (μετά από μακρά ανεργία, μέσα σε ένα χρόνο)… Συνταξιούχος πλέον, από το 2007. Αυτή η οικονομική του ανεξαρτησία του έδωσε τη δυνατότητα να έχει τα εργαλεία (υπολογιστές, κλπ) για να μπορεί να συνεχίσει το έργο του το χριστιανικό…


Νομίζετε ότι ο διάβολος θα παραιτείτο; Αντίθετα, λύσσαξε περισσότερο… Τώρα στόχος της σπείρας που λεγόταν οικογένεια του, ήταν να καρπωθεί την σύνταξη του, για να τον σπρώξουν ξανά στην εξουθένωση… Είχαν λέει τα πολιτικά μέσα, ήταν λέει κυβέρνηση αυτοί, ενώ ο πατέρας (έτσι του έλεγαν) είναι ένα ανθρωπάκι που το μόνο «βύσμα» του (του έλεγαν) ήταν να πάει στην εκκλησία για να ανάψει ένα κεράκι, ο «κακομοίρης»! Τέτοια και τόση η κακία και η αλαζονεία τους…

Τότε ο άνθρωπος, άρχισε να δημοσιοποιεί το πρόβλημα του μέσα από μια ιστοσελίδα που είχε…

Έτσι, όταν η σπείρα τον οδηγούσε στις αστυνομίες και στις εισαγγελίες με νέες ψευδολογίες εναντίον του, ο άνθρωπος είχε πλέον φωνή… Δεν ήταν το άφωνο (από το σοκ) πρόβατο που ήταν τότε, που (ξαφνικά, απροσδόκητα και χωρίς να φταίει σε τίποτε) τον έκλειναν στο Δρομοκαΐτειο… Τι έκανε; Όταν τον εδίωκαν οι «δικοί» του, πάταγε πλέον ένα κουμπί, αυτό του εκτυπωτή του υπολογιστή του (με τις τελευταίες αναρτήσεις του μπλογκ του), και αμέσως είχαν οι αστυνόμοι και οι εισαγγελείς, μια πλήρη εικόνα των θυτών του, της… φαμίλιας!..


Αυτή η δημοσιότητα, λοιπόν, του έχει δώσει την ελευθερία του μέχρι σήμερα… Μέχρι και τώρα που σας γράφει και το σχόλιο αυτό!..

31 Δεκεμβρίου 2009 5:46 π.μ.


http://xairete.blogspot.com/2009/12/blog-post_8458.html

ΑΡΧΕΙΟ

Σάββατο, 15 Αυγούστου 2009

Ωραία! Είναι ανοιχτή σήμερα η οικογενειακή ταβέρνα της γειτονιάς! Μαγειρεύουν και με περιμένουν… :-)




http://xairete.blogspot.com/2009/08/blog-post_1133.html



ΣΧΕΤΙΚΟ:


Δευτέρα, 20 Απριλίου 2009

Καλή σας όρεξη!




ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ!..

http://xairete.blogspot.com/2009/04/blog-post_1220.html

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

http://oikogeneiakos.blogspot.com/



P. MICHALOPOULOS είπε...

Έχουμε εξελίξεις στην υπόθεση με το χαρτί (για εκείνα τα 400 ευρώ) που μου έκρυβε η σύζυγος…

Από μια στιχομυθία που άκουσα σήμερα, αρχίζω να φοβάμαι ότι η σύζυγος είχε αυτήν την πρεμούρα να πάρει - εκβιάζοντας με - τα χρήματα αυτά (με δική μου υπογραφή, παρακαλώ), διότι μάλλον έχει λερωμένη τη φωλιά της σχετικά με τη δήλωση στην εφορία…

Έχω καταγγείλει την κυρία ότι εκείνη παίρνει από το ταχυδρομικό κουτί τα σχετικά έντυπα για τη δήλωση που μας στέλνει να συμπληρώσουμε κάθε χρόνο η εφορία, στην οποία εγώ είμαι ο «υπόχρεος»… Ότι εκείνη τα συμπληρώνει (ερήμην μου, όπως θέλει) και τα πάει μετά – σαν κυρία - στην εφορία…

Ήμουν άνεργος τότε (πριν πάρω τη σύνταξη μου) όταν μου είχε πει ότι… υπέγραφε εκείνη και για μένα (ως Βελέντζα στη δική της θέση, και σαν… Μιχαλόπουλος στη δική μου).

Ποιος ο λόγος που απέφευγε να συνεργαστεί μαζί μου; Ίσως το ότι δεν θα ανέφερε - όπως θα έπρεπε, και, άλλα εισοδήματα της (εκτός από τη σύνταξη της και το νοίκι ενός διαμερίσματος της)...

...Όπως δηλαδή το ότι εργαζόταν και στην Εθνική Ασφαλιστική, κλείνοντας τηλεφωνικά από το σπίτι ραντεβού για μια κυρία Βιβέττα, ασφαλίστρια…

Είχε βέβαια, και, ο γιος κάποια εισοδήματα εργαζόμενος περιστασιακά σαν τηλεφωνητής σε εταιρίες … Μήπως έπρεπε να τα αναφέρει και αυτά (του παιδιού) και δεν το έκανε; Και αν ναι, γιατί; Για να μη χάσει – μήπως - τα "επιδόματα τέκνων" που έπαιρνε και παίρνει;

Όταν λοιπόν, έμαθε πρόσφατα ότι την κατηγορώ για πλαστογράφηση της υπογραφής μου, άλλαξε λέει, τακτική, και αφήνει κενό το χώρο της δικής μου υπογραφής…

Στέλνει δε, τώρα, ταχυδρομικώς τον σχετικό φάκελο της δήλωσης μας, στην εφορία Αργυρούπολης, για να αποφύγει την παρατήρηση του ελεγκτή εφοριακού (που θα έβλεπε ότι δεν υπάρχει η δική μου υπογραφή) αν έδινε τον φάκελο ιδιοχείρως…

Αυτές τις δυο τελευταίες δηλώσεις δε, τις έστειλε χωρίς να αναφέρει ούτε και τα ποσά που εισέπραξα από το ΙΚΑ.

Αυτό άκουσα νωρίτερα, και το συνδύασα με την υπόθεση αυτή με τα 400 ευρώ…

Πιθανόν, λέω τώρα, να μην δικαιούμαστε τα χρήματα αυτά αν δεν έκανε μια τέτοια δήλωση η κυρία, που να φαίνεται ότι έχουμε πιο χαμηλό εισόδημα…

Παραλείποντας δηλαδή, και, τις έξτρα αποδοχές της (αρχικά από την Ασφαλτική εταιρία, και μετά από τα διάφορα σπίτια στα οποία δούλευε, και δουλεύει), και, τα έσοδα του γιου (που φέτος δούλευε σε ξένη εταιρία ηλεκτρονικών προγραμμάτων), και, τα ποσά από την σύνταξη μου, αυτήν την προσωρινή…

Τα υποψιάζομαι σοβαρά όλα αυτά (για τις προθέσεις και τις μεθοδεύσεις της κυρίας), και, μετά το μυστήριο ΑΥΤΟ με τα εκκαθαριστικά, σήμερα, και το παιχνίδι της να μη μου τα δίνει…

Αύριο λοιπόν, πρώτα ο Θεός, αν μπορέσω και πάω στο ΤΕΒΕ, το μόνο που θα μπορώ υπεύθυνα να δηλώσω είναι το ότι δεν έχω συνεχίσει σαν ελεύθερος επαγγελματίας από τότε (1992 -1993), διότι αυτό είναι και το ζητούμενο τους, όπως μου είπαν χτες από το ΙΚΑ…

Όσον αφόρα δε, σε αυτά τα εκκαθαριστικά της εφορίας (αν τα πάρω και δεν είναι «καθαρά») θα εκφράσω τις επιφυλάξεις μου…

29 Δεκεμβρίου 2009 7:58 μ.μ.


http://xairete.blogspot.com/2009/12/blog-post_7043.html




ΣΧΕΤΙΚΟ:

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ: «SOS. Βοήθεια, χριστιανοί!»



ΣΧΕΤΙΚΟ:

Μια φορά και έναν καιρό...

http://oikogeneiakos.blogspot.com/



Χτες το πρωί, μου τηλεφώνησαν από το ΙΚΑ. Διάβασαν προφανώς τη σχετική ανάρτηση μου, εδώ, για το δράμα μου (3 χρόνια προσωρινή σύνταξη) και μου είπαν ότι επικοινώνησαν με το ΤΕΒΕ το οποίο λέει μου ζητεί τα εκκαθαριστικά της εφορίας (από το 2005) για να στείλει μετά εκείνα τα ένσημα (ενός έτους που έκανα εκεί) στο ΙΚΑ, το οποίο αμέσως μετά θα μου βγάλει κανονική σύνταξη…

Με προειδοποίησαν δε (από το ΙΚΑ) ότι αν αργήσω (αυτήν την διαδικασία με το ΤΕΒΕ) θα μου κόψουν τη σύνταξη και θα μου ζητήσουν πίσω όσα χρήματα μου έδωσαν τα τρία αυτά χρόνια…

Αμέσως, σήμανα συναγερμό!

Ζήτησα από τη σύζυγο να μου δώσει αμέσως εκείνα τα εκκαθαριστικά (διότι εκείνη τα έχει κάπου κρυμμένα) για να μη τρέχω στην εφορία και καθυστερώ… Από χτες δε (η σύζυγος και η συμμορία της), με παίζουν σαν τη γάτα με το ποντίκι για τα χαρτιά αυτά…

Μου είπαν να περιμένω μέχρι σήμερα το πρωί…

Με πληροφόρησε όμως η σύζυγος ότι έχει έρθει ένα έγγραφο στο όνομα μου (το είχαν ανοίξει το γράμμα - η κυρία και η παρέα της - και το κρατούσαν), ένα έγγραφο με ημερομηνία 18/12/2009, με ειδοποίηση ότι μπορώ να πάω στην τράπεζά για να εισπράξω την πρώτη δόση των 800 ευρώ του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης (400 ευρώ) και απαίτησαν να τα εισπράξω και να τους τα δώσω όλα. Δέχτηκα ευχαρίστως…

Σήμερα το πρωί, ζήτησα πάλι τα εκκαθαριστικά αλλά μου ζητούσαν εκβιαστικά να πάρω πρώτα τα χρήματα από την τράπεζα, να τους τα δώσω, και μετά να μου δώσουν τα χαρτιά της εφορίας…

Με σταυρώνουν από το πρωί (ανέβαλαν πάλι την παράδοση των εντύπων για αύριο το πρωί) για να τσακιστώ λέει, πρώτα, να πάω να τους φέρω – εδώ και τώρα – αυτά τα 400 ευρώ!

Τον Χριστό για πόσο τον κοστολόγησαν; Για 30 αργύρια μόνο;

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2009

ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟ ΙΚΑ

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Τα είπαμε με τον αγαπητό ιατρό, τον φίλτατο κ. Λυκούργο Νανή…


«ἀδελφός ὑπό ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρά καί τετειχισμένη»

(Παροιμ. Σολωμ. ιη´ 19)




4 σχόλια στο θέμα:

«Οι ήρωες κουράστηκαν»



lykourgos nanis είπε...

Κουράγιοκε Μιχαλόπουλε! Οι αγωνιστές δεν το βάζουν κάτω! Φαίνεται σε γλωσσόφαγαν οι δεσποτάδες! Αλλα πού θα πάει! Θα περάσει κι αυτό! Καλή δύναμη κι ο Θεός μαζί σου!

13 Δεκεμβρίου 2009 3:21 μ.μ.


P. MICHALOPOULOS είπε...

Δεν βάζουμε τίποτε κάτω! Εμείς, οι ίδιοι, κοντέψαμε να… πέσουμε κάτω, από την αδυναμία, αφού εξαντλήσαμε όλο το τσάι, τις φρυγανιές, και τις ελιές και το μακαρονάκι το κοφτό, που είχαμε για παρακαταθήκη στο σπίτι…

Τι φταίνε λοιπόν οι καημένοι οι Δεσποτάδες που εγώ αμέλησα να πάω νωρίτερα στο ΙΚΑ; Δεν με γλωσσόφαγαν αυτοί, αφού ούτως ή άλλως κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχω πρόβλημα με τα αρθριτικά…

Ίσως η επιθυμία κάποιων από αυτούς τους «αγίους» να είναι να… πάψω τελείως να πονάω, αλλά δεν τους έχει «κάτσει» ακόμα, αφού όπως λέει και η παροιμία: «αν άκουγε τα κοράκια ο Θεός, θα είχαν ψοφήσει όλα τα γαϊδουράκια»!..

Αντίθετα, ο καλός Θεός, ακούει τα γαϊδουράκια!

Ο γνωστός μου εστιάτορας λοιπόν, ο κ. Γιάννης, που δεν πάει Κυριακή στο μαγαζί (αλλά κάποιοι συνεργάτες του που δεν τους ξέρω), διάβασε νωρίτερα το μέηλ μου, και έσπευσε στο μαγαζί του από όπου μου τηλεφώνησε πρόθυμος να με εξυπηρετήσει…

Τις Κυριακές δε, δεν κάνουν διανομές στα σπίτια… Αλλά εκείνος ήρθε στο σπίτι μου πριν από λίγο... Δεν το ήξερε, πρώτη φορά ήρθε... Ήρθε φορτωμένος με ζεστό φαί: και πατάτες, και χόρτα, και φάβα, και καλαμαράκια, και ψωμί, όλα ζεστά! Και... βερεσέ...

Φοβήθηκε ο άνθρωπος που με άκουσε στο τηλέφωνο με μισοσβησμένη τη φωνή από την πείνα, και ήθελε να με προλάβει, να… προλάβω να πάω την Τρίτη στη Γλυφάδα και να πάρω τη σύνταξη μου!

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει Θεός κ. Νανή; Υπάρχει, αφού… υπάρχει ένας κ. Γιάννης!!.. :-)

13 Δεκεμβρίου 2009 4:35 μ.μ.


lykourgos nanis είπε...

Ειλικρινά, χαίρομαι που έληξε αισίως η περιπέτεια σας! Πιο πολύ όμως χαίρομαι με τον τρόπο που αντιμετωπίζετε τις κάθε είδους δυσχέρειες! Ποτέ δε χάνετε το κουράγιο σας και την πίστη σας όπως επίσης και το ανυπέρβλητο χιούμορ σας! Να 'στε πάντα καλά και να μάχεστε την παντοία διαφθορά τόσο στην Εκκλησία οσο και στην κοινωνία!

13 Δεκεμβρίου 2009 4:48 μ.μ.


P. MICHALOPOULOS είπε...

Ποιο χιούμορ, ο μαύρος! Αλλά απελπίστηκα, και τι να έκανα;

Πίστεψα, ότι δεν θα αντέξω μέχρι την Τρίτη…

Χτες, έκανα μια απόπειρα, εξέφρασα την επιθυμία να «δοκιμάσω» λίγο από το φαγητό της συζύγου, αλλά είχα τέτοια αντιμετώπιση που δεν μπορώ να σας την περιγράψω! Αυτό θα πω μόνο: Με έσωσε η πόρτα του δωματίου μου που δεν είναι ξύλινη αλλά αλουμινίου!

13 Δεκεμβρίου 2009 5:07 μ.μ.



ΣΧΕΤΙΚΟ:

Προς: Κον Γιάννη, Εστιάτορα

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Nitsa A: MIN APELPIZESTHE.....


ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

Καλησπέρα σας! :-)



ΕΥΓΕΝΙΑ:


I ELPIDA PETHENI TELEFTEA..

MIN APELPIZESTHE.....

O THEOS MAZI SAS. KALINIKTA SAS


EVGENIA

25 Δεκεμβρίου 2009 8:54 μ.μ.



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Δεν απελπίζομαι για τον εαυτό μου! Ζει Κύριος, ζει και η ψυχή μου!

Όσο για τους ζωντανούς νεκρούς (ανθρώπους, οικογένειες, εκκλησίες, κ.λπ.) για τα «ζόμπι» του τόπου μας, τι περισσότερο να πει κανείς;

Όταν τελειώνουν (προς στιγμή) τα λόγια, τότε αρχίζουν τα δάκρυα… ατέλειωτα! :-(

25 Δεκεμβρίου 2009 9:10 μ.μ.




http://xairete.blogspot.com/2009/12/blog-post_7434.html

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Καλησπέρα σας! :-)

Κάνετε “κλικ” επάνω στην εικόνα για πλήρες μέγεθος!

4 σχόλια στο θέμα:

Όπα!



Η Ευγενία, είπε...

POLI MEGALI EKPLIKSI..... INE ALITHIA? I MILATE KAPOS , EROTIMATIKA??
EAN INE ALITHIA, OI EFHAIS MOU ARHIZOUN NA EKDILONONDE. KALI FOTISI.......... O THEOS MAZI SAS. KE I-P-O-M-O- N-I-........ O THEOS INE MEGALOS.
KALOS NA PERASETE, TIN IPOLIPI MERA.

EVGENIA

25 Δεκεμβρίου 2009 6:49 μ.μ.



P. MICHALOPOULOS είπε...

Είναι αλήθεια...

Ότι πληρώνω όλο το λογαριασμό του νερού, και όλο τον λογαριασμό του ηλεκτρικού, με την καλή μου την καρδιά…

Τα πλήρωνα και από την αρχή, όλα αυτά – και όχι μόνο - όταν (προ 3 ετών άρχισα να παίρνω τη σύνταξη μου) αλλά με συκοφαντούσαν ότι δεν πληρώνω τίποτε (ενώ έδινα όλα τα χρήματα στην κυρία και αυτή τα κατακρατούσε), και με έσερναν στις αστυνομίες…

Στο αστυνομικό τμήμα Ελληνικού όπου τα είπα με τον διοικητή, και μετά την υποχρέωσαν την κυρία να μου δίνει απόδειξη ότι της πληρώνω τους λογαριασμούς, και μάλιστα όχι ολόκληρο το ποσό, αλλά το μισό της αξίας τους…

Εγώ λοιπόν τα πληρώνω όλα και δεν ζητώ απόδειξη αφού πάω ο ίδιος και τα πληρώνω μια και δεν εμπιστεύομαι χρήματα στη σύζυγο…

Ε, αυτό το χουβαρνταλίκι, μου το αναγνώρισαν, τόσο, ώστε σήμερα μου έφτιαξε ένα καφέ η κυρία!!!..

Αλληλούια! (όχι μόνον όπα)

25 Δεκεμβρίου 2009 7:28 μ.μ.


Η Ευγενία, είπε...

AMIN. KAPIA STIGMI KSIMERONI, YIA OLOUS, <>........ o theos mazi sas.
ke ipomoni...

evgenia

25 Δεκεμβρίου 2009 7:51 μ.μ.


P. MICHALOPOULOS είπε...

Πίνοντας μόνος στο δωμάτιο μου (με παρέα εσάς στο διαδίκτυο) το καφεδάκι μου, ετοιμάζομαι να κάνω την ανάρτηση για το «καλησπέρα»!

Το ξημέρωμα που εννοείτε, δεν υπάρχει εδώ, για την οικογένεια Μιχαλόπουλου… διότι δεν υπάρχει τέτοια οικογένεια!!!..

25 Δεκεμβρίου 2009 8:09 μ.μ.


http://xairete.blogspot.com/2009/12/blog-post_8458.html

Όπα!

Χαιρετιώτες – Χαιρετιώτισσες! Γεια χαρά νταν, και τα κουκιά μπαγλάν, άμα λάχει να πούμε! :-)

Γιορτινή μέρα σήμερα, και ο πάσα ένας ζητεί - να πούμε - τη χαρά, την ευτυχία και την αγάπη…

«Και που λες Ευτυχία, ευτυχία δεν βρήκαμε», που λέει και το λαϊκό άσμα, …«πάρα μόνο ψιχία»!..

Δεν περίμενα που λέτε να μου πουν «χρόνια πολλά» σήμερα στο σπίτι (ούτε καν «καλημέρα»). Μου φτάνουν τα «χρόνια πολλά» από την Ευγενία, τον Μιχάλη και τον Λυκούργο, την πραγματική μου οικογένεια, ...και έχω να λαβαίνω και από την Σταυρούλα…


Έτσι, βαρέθηκα σήμερα να μαγειρέψω μακαρονάκι κοφτό… Άκουγα και δίπλα (στα δωμάτια τους) την οικογένεια «μου» να γιορτάζει, και σκέφτηκα να γιορτάσω και εγώ – βρε αδελφέ - αναλόγως.

Η ταβέρνα (η λουξ, σούπερ, η σπέσιαλ, η κυριλέ) του κυρίου Γιάννη, είναι μερικά τετράγωνα μακριά από το σπίτι μου. Ο καιρός καλός, και το εκμεταλλεύτηκα, που λέτε, για να πάω να φάω σαν άνθρωπος, σε ταβέρνα σήμερα.

Μου έλειπαν βέβαια, που λέει ο λόγος, οι τρεις της οικογένειας «μου»… Αλλά εκεί στο καταπληκτικό αυτό ρεστοράν, έφαγα παρέα με αλλά 100 άτομα!

Άγνωστος μεταξύ αγνώστων αισθανόμουν σαν να παρακολουθώ ζωντανά εορταστικό πρόγραμμα στην τηλεόραση. Οι μόνοι γνωστοί μου ήταν ο εστιάτορας, η μετρ σύζυγος του και οι σερβιτόροι που μόλις με είδαν, όλοι του μαγαζιού, έσπευσαν στο τραπέζι μου να μου ευχηθούν και να με ρωτήσουν σχετικά με την υγεία μου…


Καλά φάγαμε λοιπόν, καλά ήπιαμε, και περίσσευσε και φαγητό (το πήρα σε πακέτο) για το σπίτι, για το βράδυ…

Φεύγοντας, άκουγα το πικάπ να παίζει το… «δεν πάω σπίτι μου απόψε», αλλά εγώ (γεροντάκι πια) που για τέτοια! Γραμμή για το σπίτι, λοιπόν, όπου έφτασα πριν από λίγο…

Και (τι τύχη!) έπεσα πάνω στην ερώτηση της συζύγου προς τον γιο «αν θέλει καφέ»… Και τότε εγώ, μέσα στο τσακίρ κέφι που ήμουν (μουρμούραγα και εκείνο το «δεν πάω σπίτι μου απόψε»), της παρήγγειλα και εγώ έναν καφέ! Έδωσα μάλιστα και πουρμπουάρ, 5 ευρώ με την δικαιολογία ότι το ίδιο κάνω και στην πλατεία το καλοκαίρι που πίνω καφέ, … αν η κοπέλα είναι όμορφη…


Όπα! Τώρα, αυτήν την στιγμή έφτασε στο δωμάτιο μου ο καφές που λέγαμε, ζεστός και μυρωδάτος από τα χέρια της Ελένης… Σας αφήνω για λίγο για να τον απολαύσω, και τα λέμε ξανά σε λίγο!..

Όπα!

Χαιρετιώτες – Χαιρετιώτισσες, ...Όπαααα!


ΣΧΕΤΙΚΑ:

Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου 2009

Αγαπητέ κ. Γιάννη, καλησπέρα σας!



Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2009

Προς: Κον Γιάννη, Εστιάτορα


Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2009

Τα είπαμε με τον αγαπητό ιατρό, τον φίλτατο κ. Λυκούργο Νανή…


Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Αγαπητέ κ. Γιάννη, καλησπέρα σας!

Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου 2009, 21:28
Από: Panagiotis Michalopoulos
michalopoulos_p@yahoo.gr
Προς: Κύριο Γιάννη, εστιάτορα.


Αγαπητέ κ. Γιάννη, καλησπέρα σας!

Σας ευχαριστώ θερμά (δεν θα σταματάω να το λέω) για όλα όσα κάνατε και κάνετε για μένα. Το ξέρετε, πια, το πόσο δικούς μου ανθρώπους σας θεωρώ, από εκείνη την ημέρα που με αναστήσατε, κυριολεκτικά, με το φαγητό που μου στείλατε…

Θα ήθελα με την ευκαιρία του μηνύματος μου αυτού, να σας υπενθυμίσω να παρακολουθείτε το τεφτέρι μου (διότι εγώ δεν ασχολούμαι) και να με ενημερώνετε έγκαιρα αν είναι να δώσω πρόσθετα χρήματα
στον κύριο που κάνει τις παραδώσεις στο σπίτι… Για να υπάρχει πάντα ένας γεμάτος κουμπαράς μου, στο μαγαζί, για νέες αποστολές φαγητού. Ευχαριστώ, και, γι αυτό!

Αν δεν κάνω δε κατάχρηση της καλοσύνης σας, θα ήθελα να σας παρακαλέσω και για κάτι άλλο, αν γίνεται, να με εξυπηρετήσετε. Έδωσα σήμερα στη σύζυγο μου τα 70 ευρώ του λογαριασμού του νερού, του λογαριασμού που έληξε. Μου ήρθε όμως προχθές και ο λογαριασμός για το ηλεκτρικό (600 ευρώ) που αυτός λήγει στις 10 Ιανουαρίου.

Σκέφτηκα, λοιπόν, να τον εμπιστευτώ σε σας… Αν γίνεται, δηλαδή, να τον πληρώσετε εσείς, μαζί με τον δικό σας… Ή αν πάτε στο σούπερ μάρκετ στη γειτονιά μας για ψώνια, εκεί δηλαδή που συνήθιζα να πληρώνω το ρεύμα όταν είχα μεγαλύτερη ευχέρεια να κυκλοφορώ…

Αν γίνεται, τότε λοιπόν να δώσω και αυτά τα χρήματα στον κύριο που κάνει τις παραδώσεις, την επόμενη φορά που θα έρθει στο σπίτι μου με μια νέα παραγγελία μου για πακέτο φαγητού.

Σας έχω ζαλίσει, το ξέρω, και σας ζητώ συγγνώμη!

Αυτά λοιπόν για απόψε, και σας εύχομαι καλό υπόλοιπο Κυριακής… Και καλή εβδομάδα να έχετε. Καλή σας νύχτα.

Φιλικότατα,
Παναγιώτης




ΣΧΕΤΙΚΑ:

Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2009

Προς: Κον Γιάννη, Εστιάτορα


Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2009

Τα είπαμε με τον αγαπητό ιατρό, τον φίλτατο κ. Λυκούργο Νανή…

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Προς: Κον Γιάννη, Εστιάτορα

Κυριακή, 13 Δεκέμβριος 2009, 12:27
Από: panagiotis michalopoulos
panag_michal@yahoo.gr
Προς: Κον Γιάννη, Εστιάτορα
Κοιν. ΙΚΑ, τμήμα παροχών


Αγαπητέ κ. Γιάννη, Καλημέρα σας!

Είμαι ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος ο ασπρομάλλης, ο μεσόκοπος πελάτης σας που το χειμώνα δεν μπορώ εύκολα να έρχομαι στο εστιατόριο, αλλά σας κάνω παραγγελίες για το σπίτι.

Ξέρω ότι σήμερα δεν θα είστε στο μαγαζί διότι είναι Κυριακή, ελπίζω όμως να διαβάσετε γρήγορα το μήνυμα μου αυτό, διότι έχω ένα πρόβλημα και ζητώ βοήθεια για να το λύσω.

Είναι μια εβδομάδα τώρα που δεν αισθανόμουν και τόσο καλά (μια ζάλη, μια αδυναμία, είχα) και δεν μπόρεσα να πάω στη Γλυφάδα στο ΙΚΑ για να πάρω τη σύνταξη μου, όπως είχα προγραμματίσει να κάνω μια και το ταμείο μου στέρευε…

Με πληρώνουν, ξέρετε, μετά από τις 22 του μήνα, και ημέρα Τρίτη ή Πέμπτη, και εγώ το καθυστέρησα από τον προηγούμενο μήνα… Και έτσι, την πάτησα διότι είχα και κάποια – έξτρα - απρόβλεπτα έξοδα…

Το αποτέλεσμα είναι να έχω ξεμείνει, και, από χρήματα αλλά, και, από κάτι λίγα τρόφιμα που είχα στο σπίτι για ώρα ανάγκης…

Λοιπόν: Για να μην πεθάνω (τελείως) από την πείνα, πρέπει κάποιος να με βοηθήσει. Ή να πάμε μαζί (γιατί αισθάνομαι και μια αστάθεια) στη Γλυφάδα, ή να του κάνω μια εξουσιοδότηση για να πάρει εκείνος τη σύνταξη μου για λογαριασμό μου.

Απευθύνομαι σε εσάς με το θάρρος της φιλίας, και περιμένω απάντηση σας.

Ευχαριστώ,

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
Ξάνθου 66 – Ελληνικό
Τηλέφωνο: 698 2331071



http://xairete.blogspot.com/2009/12/blog-post_2339.html

http://p-michalopoulos.blogspot.com/2009/12/blog-post_13.html

http://pros-ponemenous.blogspot.com/2009/12/blog-post_13.html



ΣΧΕΤΙΚΑ:

«Οι ήρωες κουράστηκαν»


Καλησπέρα σας! Προμηθευτήκαμε καύσιμα, σηκώσαμε πίεση, και συνεχίζουμε! :-)

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ

Σε αυτό το περιβάλλον, λοιπόν, ο άνθρωπος μας κατάφερε να επιβιώσει και να πάρει γρήγορα εξιτήριο αφού όλοι οι γιατροί έλεγαν ότι ήταν καλά!

Εξιτήριο, στο οποίο αντέδρασε η «κυρία» σύζυγος (έβριζε μαινόμενη τους γιατρούς), η κυρία η οποία είχε επενδύσει πολλά συμφέροντα της στην σκευωρία της αυτή, όπως να του φάει το σπίτι, να του φάει και τη σύνταξη του καλού μας αυτού ανθρώπου!!!..

Αλλά ας μη πούμε τι έφαγε τελικά…



ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΟΛΙΟ:

«κάτι πηγαίνει άσχημα. Εκεί έπρεπε από το πρώτο στραβό που συνέβη να αντιδράσει ο πατέρας γιατί σίγουρα θα ακολουθούσαν και χειρότερα.»

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΣ. ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΣΤΑ ΚΟΠΡΑΝΑ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΤΗΣ. Ο ΚΟΣΜΟΣ, Ο ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΧΟΡΟΠΗΔΗΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ, ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΜΑΝΑΣ ΓΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΡΗΣ.

«Τα νοσοκομεία και ιδιαιτέρα το Δρομοκαϊτειο..»
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΡΕΛΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΗΤΑΝ Η ΕΠΟΧΗ (ΑΝΟΙΞΗ) ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΕΞΩ ΚΑΙ ΦΩΝΑΞΕ «ΒΟΗΘΕΙΑ» ΚΑΙ Η «ΚΥΡΑΤΣΑ» ΕΙΧΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ (ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ (ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕ ΧΕΡΙ). ΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΕ ΕΚΕΙ. ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟ, ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΧΟΡΟΠΗΔΑΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ «ΧΑΡΤΙ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΤΑΝ ΑΥΤΗ.

«δεν προσφέρει τίποτε πιστεύω ,απλώς σου βγαίνει το όνομα.»
ΗΤΑΝ Ο ΠΙΟ ΔΙΑΣΗΜΟΣ «ΤΡΕΛΟΣ». ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΙΑΒΑΖΑΝ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΟΠΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ (ΤΑ ΝΕΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΚΛΠ) ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ (ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΟΥ) ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ (ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ). ΑΣΘΕΝΕΙΣ, ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΣΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ ΤΗΣ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ.
ΟΤΑΝ ΔΕ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΥΝΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΕΞΙΤΗΡΙΟ (ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΠΟΥ ΈΠΑΙΡΝΕ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΕΣ) ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΥΞΟΚΛΑΙΕΙ Η «ΣΥΖΥΓΟΣ», ΑΛΛΑ ΕΦΑΓΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΣΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ.


Από το ιστολόγιο μου, τα "Χαιρετίσματα" («natapoume.pblogs.gr»), το εξαφανισμένο...

http://xairete.blogspot.com/2009/11/blog-post_830.html



ΣΧΕΤΙΚΑ:

Τρίτη, 03 Νοεμβρίου 2009

Βγάζει τρελό τον πατέρα της, γιατί τη συμβουλεύει να κόψει τα ναρκωτικά!


Τετάρτη, 21 Οκτωβρίου 2009

Οι Ελληνες φοιτητές...



ΣΧΕΤΙΚΟ:

Γύρισε στο σπίτι (νωρίς το πρωί, αφού πήγε και την απολύσανε) γύρισε λοιπόν νευριασμένη, νευρίασε ακόμα περισσότερο που είδε τον σύζυγο της χαρούμενο και γαλήνιο διότι άκουγε κάτι χριστιανικά τραγούδια, και μετά από λίγη ώρα βλέπει ο μέχρι τότε ειρηνευμένος άνθρωπος, βλέπει να ανοίγει με ορμή η πόρτα του δωματίου του και να μπαίνει μέσα ένας αγριεμένος αστυνομικός τον οποίον είχε φέρει η σύζυγος του (για να εκδικηθεί αυτόν για το περιστατικό που είχε στο σπίτι εκείνο), ένας φουριόζος αστυνομικός λοιπόν, με εισαγγελική εντολή, για να τον πάει στο ψυχιατρείο, διότι η σύζυγος με διάφορα ψέματα είχε καταφέρει να πείσει ότι είναι επικίνδυνος στο σπίτι. Στο σπίτι στο οποίο έτρωγε και από το γιο του ξύλο (το γιο που φοβόταν μήπως τον αποκληρώσει), στο σπίτι που παρά τις πιέσεις και τις απειλές τους δεν υπέκυπτε για να τους το γράψει!..

http://oikogeneiakos.blogspot.com/2008/08/blog-post.html

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Βγάζει τρελό τον πατέρα της, γιατί τη συμβουλεύει να κόψει τα ναρκωτικά!


Η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Mean Girls», επιθυμεί να λάβει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του ίδιου της του πατέρα, Michael Lohan… Δήλωσε πως δεν τον θέλει στην ζωή της…

Στο προφίλ της στην ιστοσελίδα ‘Twitter’ έγραψε: «Ο πατέρας μου είναι τρελός και ποτέ δεν υποστήριξε την οικογένειά του, παρά μόνο μας απειλούσε. Θα έπρεπε να βρίσκεται πίσω από τα σίδερα της φυλακής». Η ίδια δήλωσε πως την επόμενη φορά που θα πάει για ψώνια, θα «ψωνίσει» ένα νέο επίθετο, μια και δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τον Michael.

Ο πατέρας της όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια, αλλά απάντησε στις δηλώσεις της κόρης του, λέγοντας πως προσπαθεί να την βοηθήσει να ξεφύγει από τον εθισμό της στα χάπια. Συγκεκριμένα εξήγησε: «Θέλω η κόρη μου να σταματήσει τα φάρμακα. Δεν τα χρειάστηκε ποτέ στην ζωή της. Δεν θα κάτσω απλά να την βλέπω να πεθαίνει. Ας με μισήσουν τώρα, αλλά μετά θα με λατρέψουν, αφού θα της αλλάξω την ζωή».

Πηγή: gossip-tv.gr



Μια παρόμοια περίπτωση έχω, κι εγώ, υπόψη μου…

Ήταν που λέτε ένας πατέρας που είχε δυο παιδιά: μια κόρη και ένα γιο. Τα μεγάλωνε με χριστιανικές αρχές στις οποίες έδειχνε να συμφωνεί και η σύζυγος του, η οποία για να τον πείσει να την παντρευτεί τον κυνηγούσε 5 χρόνια υποδυόμενη την χριστιανή…

Όταν όμως τα παιδιά μπήκαν στην εφηβεία, άρχισαν οι κακές εξωτερικές επιρροές να χαλάνε τον χαρακτήρα τους… Και να μερικά χαρακτηριστικά περιστατικά:

1. Ο γιος, παραπονιόταν (ενώ πήγαινε γυμνάσιο ακόμα) ότι σε άλλα σπίτια υπήρχαν πιο προοδευτικοί γονείς που ψωνίζουν, λέει, πορνο-ταινίες από το βίντεο-κλαμπ, ενώ ο δικός του πατέρας «λογόκρινε» την τηλεόραση του σπιτιού, αλλάζοντας κανάλι σε ακατάλληλα για τα παιδιά του έργα…

2. Αλλά και η κόρη (5 χρόνια μικρότερη του γιου) άρχισε κάποτε (γυμνασιόπαιδο πια κι αυτή) να μισεί τον πατέρα της όταν αυτός διαμαρτυρόταν για το ότι όταν τα παιδιά του έπαιρναν στο δωμάτιο τους την τηλεόραση (είχαν μια συσκευή) μετά την έβρισκε ρυθμισμένη να πιάνει πειρατικά κανάλια ροζ τηλεφώνων με γυναίκες να αυνανίζονται…

3. Καπάκι στο μίσος, και, η σύζυγος! Η σύζυγος, που υπερασπιζόταν με πάθος την κόρη της (με την οποίαν έμενε πια στο ίδιο δωμάτιο εγκαταλείποντας εκδικητικά τον πατέρα) ισχυριζόμενη ότι τα κανάλια αυτά, …«βγαίνουν μόνα τους»!..

4. Ο γιος, πάλι, έγινε μια μέρα έξω φρενών (στο Λύκειο πια) όταν ο πατέρας του ζήτησε εξηγήσεις όταν έπεσαν από τη τσέπη του μπουφάν του γιου διαφημιστικά έντυπα για… δονητές!..

5. Αργότερα δε, όταν ο γιος αποφοίτησε από το Λύκειο και μαθήτρια Λυκείου ήταν πια η αδελφή του, αυτός, εμφανιζόταν σαν Κηδεμόνας της στο σχολείο. διότι αυτόν ήθελε η κόρη, και όχι τον πατέρα…

6. Δεν ήθελαν τον πατέρα, στο σπίτι του οποίου έμεναν, και που του έριχναν και φάπες και κλωτσιές…

7. Μια μέρα ο γιος, μετά από παρότρυνση της μητέρας χτύπησε με καράτε πίσω από το δεξιό αυτί τον πατέρα, ο οποίος πατέρας τρομαγμένος (μην τον αποτελειώσουν) βγήκε από το σπίτι φωνάζοντας «βοήθεια», πριν σωριαστεί λιπόθυμος σε κάτι μπάζα, εκει, μπροστά στο κρεοπωλείο απέναντι από το σπίτι… Ο κρεοπώλης μάλιστα τηλεφώνησε στο 166, ενώ κάποιοι άλλοι γείτονες στην άμεση δράση… Το πλήρωμα δε του περιπολικού που κατέφθασε έκανε αυστηρές συστάσεις στο γιο για τη βίαιη αυτή συμπεριφορά του… Ήταν μάλιστα η μέρα που παντρευόταν ο νεαρός γείτονας του διπλανού σπιτιού, και ο τραυματίας πατέρας έγινε οικτρό θέαμα σε τόσο κόσμο με το αυτί του να έχει γίνει (από το καράτε του γιου) σαν μια μεγάλη… μελιτζάνα!!!..

8. Η μητέρα τότε, άρχισε να ανησυχεί για την εικόνα αυτή των παιδιών της που άρχισε πλέον να βγαίνει προς τα έξω… Άρχισε ακόμα να ανησυχεί, και για το ενδεχόμενο να αποκληρώσει ο πατέρας τα παιδιά του…

9. Τότε δημιουργήθηκε η σπείρα! «Ήρθε η ώρα να πάρουμε τα όπλα» δήλωσε η μητέρα!!!.. Τα όπλα τους δε, ήταν (όπως οι ίδιοι καυχιόνταν), και, πολιτικά…

10. Ζήτησαν από τον πατέρα να τους γράψει το σπίτι του, το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που του είχε απομείνει (όλα τα άλλα τους τα είχε δώσει από πολύ πριν) και όταν εκείνος αρνήθηκε, τότε, κατάφεραν να εκδώσουν εισαγγελική εντολή (με χίλια δυο ψέματα) ότι τάχα εκείνος ήταν ο βίαιος και ο παράλογος, έως και επικίνδυνος, στο σπίτι, και να τον κλείσουν στην Αγία Μαρκέλλα, στο Δρομοκαΐτειο!!!..

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος...

Σάββατο, 23 Αύγουστος 2008

Γιος (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) προς χριστιανό πατέρα:

«..Είμαστε κυβέρνηση εμείς, και όποτε θέλουμε σε κλείνουμε στο τρελάδικο για να σου κλείσουμε το στόμα!

Έχουμε το ανώτερο βύσμα εμείς!

Εσύ, το μόνο βύσμα που έχεις είναι να πας στην εκκλησία να ανάψεις κανένα κεράκι..».

http://oikogeneiakos.blogspot.com/2008/08/2.html


Γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος...

Γιος (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) προς χριστιανό πατέρα: Είμαστε κυβέρνηση εμείς και όποτε θέλουμε σε κλείνουμε σε τρελάδικο για να σου κλείσουμε το στόμα (23/8/2008)


Εξασφαλίζει έως 160 βουλευτές
Θρίαμβος ΠΑΣΟΚ με ισχυρή αυτοδυναμία
Πτώση ρεκόρ για τη Νέα Δημοκρατία
(ΤΑ ΝΕΑ. Τελευταία ενημέρωση: 04/10/2009 21:38
)


Πέμπτη, 5 Φεβρουάριος 2009

Αγαπητή κ. Ευγενία,


Ο P. MICHALOPOULOS άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας


Αγαπητή κ. Ευγενία,

Λίγους μήνες πριν από το περιστατικό αυτό, η σύζυγος, είχε επιχειρήσει ξανά να δημιουργήσει παρόμοιο θέμα.

Πήγε στο τοπικό παράρτημα ασφαλείας για να ζητήσει και να επιτύχει παρόμοια εντολή. Ο σύζυγος της, που κάτι είχε καταλάβει και την παρακολουθούσε την άκουσε να λέει στον σκοπό του αστυνομικού τμήματος, εκεί, του Ελληνικού: «Θέλω να δω τον αξιωματικό υπηρεσίας για να του ζητήσω να τον εξετάσει ψυχίατρος τον σύζυγο μου». Ο σκοπός, που την «έκοψε», της απάντησε: «Θα δεχτείτε να εξεταστείτε, και, εσείς, κυρία μου;»!..

Μετά όμως (με τα «μέσα» που οι ίδιοι δήλωσαν ότι έβαλαν – ο γιος έγινε κομματόσκυλο, με συμβουλή της μάνας) κατάφεραν να έχουν στο χέρι την πολυπόθητη τους εισαγγελική εντολή. Εξαγρίωσαν δε περισσότερο τον αστυνομικό συνοδό, δείχνοντας του το οικόπεδο απέναντι από το σπίτι στο οποίο όλη η περιοχή πετάει πράγματα (ήταν άνοιξη και πολλοί καθάριζαν το σπίτι τους) δείχνοντας κάτι παλιοκαρέκλες και άλλα τέτοια που κάποιοι γείτονες είχαν πεταμένα, λέγοντας του ότι είναι δικά της (της συζύγου) και ότι ο σύζυγος της τα… πέταξε!

Όταν δε έφτασαν στο Δρομοκαΐτειο, οι γιατροί εκεί ζήτησαν από τον «κρατούμενο» να υποβληθεί σε ένα ψυχολογικό τεστ. Εκείνος τότε ζήτησε να γίνει το ίδιο (το γραπτό τεστ), και, στη σύζυγο που ήταν ακόμη εκεί.

Εκείνη αρνήθηκε, φυσικά. Το τεστ έγινε μόνο στον σύζυγο και βγήκε τελείως καθαρό. Είχε όμως στο μεταξύ κρατηθεί εκεί...

Τις μέρες αυτές, της κράτησης του εκεί, έτυχε να δημοσιεύονται (τακτικά) σε εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Τα Νέα, κλπ) διάφορες επιστολές του συζύγου (δημοσιολόγος χρόνια ο ίδιος) επιστολές για διάφορα επίκαιρα θέματα, που είχε στείλει νωρίτερα (της… σύλληψης) και που έτυχε να δημοσιεύονται τις πρώτες εκείνες μέρες. Αυτό, έκανε εντύπωση στους γιατρούς (δεν έβλεπαν τρελό στα κείμενα) και έκαναν συμβούλιο με τον Διευθυντή (της Αγίας Μαρκέλλας) και τον κάλεσαν.

Εκείνος, περιέγραψε το μαρτύριο του στο σπίτι, τη συμπεριφορά του γιου που με την εκπαίδευση της μαμάς είχε γίνει ένα λυσσασμένο Πητ Μπουλ (και με χειροδικίες ακόμα - κατά του πατέρα), περιέγραψε και τις διάφορες ατάκες του γιου (στη ΔΑΠ / ΝΔΦΚ τις έμαθε;) όπως η χαρακτηριστική «άντε γαμίσου» (προς τους πάντες μέσα στο σπίτι), και έφριξαν!

Ο Διευθυντής, αναφώνησε: «Ζεις σε μια κόλαση άνθρωπε μου. Θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να σε προστατεύουμε».

Μετά από αυτά (ήταν Πάσχα, τότε που τον σταύρωσαν τον Χριστιανό), οι γιατροί επικοινώνησαν με την σύζυγο, και της ζήτησαν να έρθει να τους δει μαζί με τον γιο, αλλά εκείνη κάτι υποπτεύθηκε και δεν δέχτηκε!

Δεν πήγε καθόλου ο γιος (ούτε η μικρή «οχιά» κόρη βέβαια) να τον επισκεφτούν σε αυτούς τους δυο μήνες που ο άνθρωπος ήταν εκεί!

Η σχολή μάλιστα του γιου (ΤΕΙ Αθήνας) ήταν πολύ κοντά στο Ίδρυμα…


Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 5 Φεβρουάριος 2009 10:46 μμ



Μια φορά και έναν καιρό...

Σχόλια:

Σχόλια (2):

Η «αξιότιμη» κυρία του!!!..

Σχόλια (3):

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ: «SOS. Βοήθεια, χριστιανοί!»

Η «κυρία»! Δεν υπάρχει Κύριος και Θεός;

Μάτα, από Γερμανία: «Βούρκωσα και μόνο που το διάβασα!»

http://oikogeneiakos.blogspot.com/



Blogs+Spots (Τίτλοι και υπότιτλοι)

Οικογενειακός

http://oikogeneiakos.blogspot.com/2008/08/sos.html

Προέτρεψε την δικηγόρο να μην την αναλάβει, διότι λέει ψέματα, διότι το ίδιο το ψέμα το κουβαλάει στο κεφάλι της που τα άσπρα της μαλλιά είναι τώρα κατάμαυρα (επηρεάζει και η μπόγια το μυαλό;), διότι θέλει ιατρική και όχι νομική προστασία.....

http://oikogeneiakos.blogspot.com/

Σε ένα χρόνο από τότε, η αίτηση του για συνταξιοδότηση (κανονική με 10.000 ένσημα) έγινε δεκτή από το ΙΚΑ το οποίο επίσπευσε τις διαδικασίες μετά από σχετική έκκληση του στην οποία διεκτραγωδούσε το μαρτύριο του: Ξύλο (ψυχικό κυρίως, καθημερινό), και πείνα (την μπουκιά από το στόμα, του έπαιρναν), αλλά και διωγμός αφού του έλεγαν να φύγει από το σπίτι διότι το δωμάτιο του θέλει να το κάνει γραφείο της η κόρη...

http://oikogeneiakos.blogspot.com/2008/08/blog-post.html


Σάββατο, 23 Αύγουστος 2008

Γιος (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) προς χριστιανό πατέρα:

«..Είμαστε κυβέρνηση εμείς, και όποτε θέλουμε σε κλείνουμε στο τρελάδικο για να σου κλείσουμε το στόμα!

Έχουμε το ανώτερο βύσμα εμείς!

Εσύ, το μόνο βύσμα που έχεις είναι να πας στην εκκλησία να ανάψεις κανένα κεράκι..».

http://oikogeneiakos.blogspot.com/2008/08/2.html



Γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος...

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Αρχείο: Ένα γράμμα που... δεν γράφτηκε ποτέ!!!..

Πέμπτη, 17 Απριλίου 2008

Μπαμπά, είσαι φίλος!

Από τότε που απέκτησες χρήματα με την σύνταξη σου (από πέρσι, δηλαδή), είδαμε πολλά καλά στο σπίτι. Είδαμε κλιματιστικά και καινούργιο φίνο ψυγείο. Εγώ, πήρα και το δωράκι μου, την μεγάλη επίπεδη οθόνη για τον υπολογιστή μου. Ευχαριστώ!

Εναλλάξ δε, μας πήγες όλους (εμένα, τη Ζωή, και τη μαμά), και, σε ταβέρνα.

Τσόνταρες και για τις διακοπές που κάναμε (εγώ, η Ζωή και η μαμά), το καλοκαίρι.

Τις προάλλες, μου έκανες δώρο δυο εξαρτήματα υπολογιστή, αξίας 40 ευρώ το κάθε ένα, μου έκανες δώρο και τον υπολογιστή σου όταν εσύ αγόρασες λάπτοπ. Καλό και το χαρτζιλίκι των 60 ευρώ (αμοιβή μου) για την εξυπηρέτηση (εργασία μου) να βάλω προγράμματα στον υπολογιστή σου, κάτι που θα σου έκαναν δωρεάν στο «πλαίσιο», από όπου αγόρασες το μηχάνημα, αλλά εσύ προτίμησες εμένα. Ευχαριστώ!

Μπαμπά, είσαι φίλος!

...Προχθές που είχα γενέθλια, με ρώτησες τι δώρο θέλω. Τι καλύτερο από το να εξοφλήσω το χρέος μου στην κινητή τηλεφωνία, χρέος που είχε φτάσει στα 150 ευρώ και με απειλούσαν με δικηγόρο γι αυτό! Ευχαριστώ!

Σήμερα, έπαθα μια ζημιά με τον υπολογιστή μου, ζημιά που ξεπερνά τα 100 ευρώ (120, κάνει): κάηκε η κάρτα γραφικών, και δεν μπορώ να δουλέψω. Έχω μέσα όλα τα προγράμματα μου (στον μεγάλο, τον δικό μου υπολογιστή), και δεν μου είναι χρήσιμο να ανοίξω το λάπτοπ το δικό σου, ή τον δεύτερο υπολογιστή που έχω (αυτόν που μου χάρισες).

Πέσανε μαζεμένα τα «τραβηχτικά», και σκέφτηκα να μη σε επιβαρύνω, και, με αυτό, αλλά να σου ζητήσω το ποσό σαν δάνειο... Εσύ όμως, αμέσως προθυμοποιήθηκες να μου το χαρίσεις, και, αυτό το ποσό!

Μπαμπά, είσαι φίλος! Ευχαριστώ!

Με αγάπη,

Παύλος


OIKOGENEIAKOS

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Αγαπητή κ. Ευγενία,

Πέμπτη, 5 Φεβρουάριος 2009

Αγαπητή κ. Ευγενία,


Ο P. MICHALOPOULOS άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας


Αγαπητή κ. Ευγενία,

Λίγους μήνες πριν από το περιστατικό αυτό, η σύζυγος, είχε επιχειρήσει ξανά να δημιουργήσει παρόμοιο θέμα.

Πήγε στο τοπικό παράρτημα ασφαλείας για να ζητήσει και να επιτύχει παρόμοια εντολή. Ο σύζυγος της, που κάτι είχε καταλάβει και την παρακολουθούσε την άκουσε να λέει στον σκοπό του αστυνομικού τμήματος, εκεί, του Ελληνικού: «Θέλω να δω τον αξιωματικό υπηρεσίας για να του ζητήσω να τον εξετάσει ψυχίατρος τον σύζυγο μου». Ο σκοπός, που την «έκοψε», της απάντησε: «Θα δεχτείτε να εξεταστείτε, και, εσείς, κυρία μου;»!..

Μετά όμως (με τα «μέσα» που οι ίδιοι δήλωσαν ότι έβαλαν – ο γιος έγινε κομματόσκυλο, με συμβουλή της μάνας) κατάφεραν να έχουν στο χέρι την πολυπόθητη τους εισαγγελική εντολή. Εξαγρίωσαν δε περισσότερο τον αστυνομικό συνοδό, δείχνοντας του το οικόπεδο απέναντι από το σπίτι στο οποίο όλη η περιοχή πετάει πράγματα (ήταν άνοιξη και πολλοί καθάριζαν το σπίτι τους) δείχνοντας κάτι παλιοκαρέκλες και άλλα τέτοια που κάποιοι γείτονες είχαν πεταμένα, λέγοντας του ότι είναι δικά της (της συζύγου) και ότι ο σύζυγος της τα… πέταξε!

Όταν δε έφτασαν στο Δρομοκαΐτειο, οι γιατροί εκεί ζήτησαν από τον «κρατούμενο» να υποβληθεί σε ένα ψυχολογικό τεστ. Εκείνος τότε ζήτησε να γίνει το ίδιο (το γραπτό τεστ), και, στη σύζυγο που ήταν ακόμη εκεί.

Εκείνη αρνήθηκε, φυσικά. Το τεστ έγινε μόνο στον σύζυγο και βγήκε τελείως καθαρό. Είχε όμως στο μεταξύ κρατηθεί εκεί...

Τις μέρες αυτές, της κράτησης του εκεί, έτυχε να δημοσιεύονται (τακτικά) σε εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Τα Νέα, κλπ) διάφορες επιστολές του συζύγου (δημοσιολόγος χρόνια ο ίδιος) επιστολές για διάφορα επίκαιρα θέματα, που είχε στείλει νωρίτερα (της… σύλληψης) και που έτυχε να δημοσιεύονται τις πρώτες εκείνες μέρες. Αυτό, έκανε εντύπωση στους γιατρούς (δεν έβλεπαν τρελό στα κείμενα) και έκαναν συμβούλιο με τον Διευθυντή (της Αγίας Μαρκέλλας) και τον κάλεσαν.

Εκείνος, περιέγραψε το μαρτύριο του στο σπίτι, τη συμπεριφορά του γιου που με την εκπαίδευση της μαμάς είχε γίνει ένα λυσσασμένο Πητ Μπουλ (και με χειροδικίες ακόμα - κατά του πατέρα), περιέγραψε και τις διάφορες ατάκες του γιου (στη ΔΑΠ / ΝΔΦΚ τις έμαθε;) όπως η χαρακτηριστική «άντε γαμίσου» (προς τους πάντες μέσα στο σπίτι), και έφριξαν!

Ο Διευθυντής, αναφώνησε: «Ζεις σε μια κόλαση άνθρωπε μου. Θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να σε προστατεύουμε».

Μετά από αυτά (ήταν Πάσχα, τότε που τον σταύρωσαν τον Χριστιανό), οι γιατροί επικοινώνησαν με την σύζυγο, και της ζήτησαν να έρθει να τους δει μαζί με τον γιο, αλλά εκείνη κάτι υποπτεύθηκε και δεν δέχτηκε!

Δεν πήγε καθόλου ο γιος (ούτε η μικρή «οχιά» κόρη βέβαια) να τον επισκεφτούν σε αυτούς τους δυο μήνες που ο άνθρωπος ήταν εκεί!

Η σχολή μάλιστα του γιου (ΤΕΙ Αθήνας) ήταν πολύ κοντά στο Ίδρυμα…


Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 5 Φεβρουάριος 2009 10:46 μμ