Αρχείο: Ένα γράμμα που... δεν γράφτηκε ποτέ!!!..
Πέμπτη, 17 Απριλίου 2008
Μπαμπά, είσαι φίλος!
Από τότε που απέκτησες χρήματα με την σύνταξη σου (από πέρσι, δηλαδή), είδαμε πολλά καλά στο σπίτι. Είδαμε κλιματιστικά και καινούργιο φίνο ψυγείο. Εγώ, πήρα και το δωράκι μου, την μεγάλη επίπεδη οθόνη για τον υπολογιστή μου. Ευχαριστώ!
Εναλλάξ δε, μας πήγες όλους (εμένα, τη Ζωή, και τη μαμά), και, σε ταβέρνα.
Τσόνταρες και για τις διακοπές που κάναμε (εγώ, η Ζωή και η μαμά), το καλοκαίρι.
Τις προάλλες, μου έκανες δώρο δυο εξαρτήματα υπολογιστή, αξίας 40 ευρώ το κάθε ένα, μου έκανες δώρο και τον υπολογιστή σου όταν εσύ αγόρασες λάπτοπ. Καλό και το χαρτζιλίκι των 60 ευρώ (αμοιβή μου) για την εξυπηρέτηση (εργασία μου) να βάλω προγράμματα στον υπολογιστή σου, κάτι που θα σου έκαναν δωρεάν στο «πλαίσιο», από όπου αγόρασες το μηχάνημα, αλλά εσύ προτίμησες εμένα. Ευχαριστώ!
Μπαμπά, είσαι φίλος!
...Προχθές που είχα γενέθλια, με ρώτησες τι δώρο θέλω. Τι καλύτερο από το να εξοφλήσω το χρέος μου στην κινητή τηλεφωνία, χρέος που είχε φτάσει στα 150 ευρώ και με απειλούσαν με δικηγόρο γι αυτό! Ευχαριστώ!
Σήμερα, έπαθα μια ζημιά με τον υπολογιστή μου, ζημιά που ξεπερνά τα 100 ευρώ (120, κάνει): κάηκε η κάρτα γραφικών, και δεν μπορώ να δουλέψω. Έχω μέσα όλα τα προγράμματα μου (στον μεγάλο, τον δικό μου υπολογιστή), και δεν μου είναι χρήσιμο να ανοίξω το λάπτοπ το δικό σου, ή τον δεύτερο υπολογιστή που έχω (αυτόν που μου χάρισες).
Πέσανε μαζεμένα τα «τραβηχτικά», και σκέφτηκα να μη σε επιβαρύνω, και, με αυτό, αλλά να σου ζητήσω το ποσό σαν δάνειο... Εσύ όμως, αμέσως προθυμοποιήθηκες να μου το χαρίσεις, και, αυτό το ποσό!
Μπαμπά, είσαι φίλος! Ευχαριστώ!
Με αγάπη,
Παύλος
