Και ο Παναγιώτης, πλέει – πλέον - σε πελάγη ευτυχίας.

Σχόλιο

Σχετικά με κάποιους «άσπονδους φίλους» μου, όπως υπογράφουν σε χαιρέκακα σχόλια τους με τα οποία ερμηνεύουν σύμφωνα με την μοχθηρή τους καρδιά την ολιγοήμερη απουσία μου από το μπλογκ, έχω να πω ότι:

Η απουσία μου αυτή, όπως έχω εξηγήσει σε πρόσφατα σχόλια μου, οφείλεται στο ότι έμεινα από Ίντερνετ από το Σάββατο το βράδυ (13/11), μετά την αποχώρηση του «τρίου» από το σπίτι μου. Έχω γράψει δε, ότι από τη Δευτέρα (15/11) ξεκίνησα τις κατάλληλες ενέργειες για νέα τηλεφωνική σύνδεση, με δικό μου λογαριασμό στο Δίκτυο.

Αλλά πού να τα δουν αυτά οι «άσπονδοι φίλοι» μου, μέσα στην τύφλα που τους δέρνει.

Έχω να πω ακόμα ότι:

Εγώ, γιορτάζω πια την Ανάσταση μου. Τη Χάρη, που έλαβα το περασμένο Σάββατο.

Να πώς:

Το «τρίο», είχε αποφασίσει την εξόντωση μου, την εξαφάνιση μου… Μπορώ να πω ότι είχε αποφασίσει τον θάνατο μου τον ηθικό (και όχι μόνο) για τον οποίο εργαζόταν τα τελευταία 10 χρόνια. Ήταν ένας αγώνας, ένα ντέρμπι που έληξε νικηφόρα για μένα το περασμένο Σάββατο... Έληξε, με τη Χάρη για ζωή που έλαβα από τον μεγάλο Διαιτητή που ήταν στην ουσία και ο αντίπαλος τους.

Το ματς λοιπόν, ανάμεσα στην ομάδα «μοχθηρό τρίο» από τη μεριά τους, εναντίον «Τριάδας Αγίας», από τη μεριά μας, έληξε τελικά με σκορ 0 – 1.

Έτσι, ο Παναγιώτης που ζαλίστηκε ξαφνικά στην αρχή, μη μπορώντας να εξηγήσει το ξαφνικό, το μοναδικό και απροσδόκητο αυτό φαινόμενο, συνειδητοποίησε αμέσως μετά (την "επόμενη μέρα"), ότι δεν επρόκειτο για κάποιο νέο δράμα, σε βάρος του, αλλά αντίθετα για το πιο μεγάλο θαύμα που του συνέβη (ισχύει διαχρονικά η διορατική για μένα ρήση - ευχή, του γέροντα Πορφύριου), το πιο μεγάλο θαύμα που συνέβη υπέρ αυτού.

Και ο Παναγιώτης, πλέει – πλέον - σε πελάγη ευτυχίας. Αισθάνεται τις μέρες αυτές, τουλάχιστον… 30 χρόνια νεότερος!

Πετάει, πια, δεν περιπατάει! 

Και εξαφανίστηκαν πάραυτα, και όλα τα προβλήματα υγείας (π. χ. πίεσης - στηθάγχης) που το στρες από τις επιθέσεις του «τρίου» του δημιουργούσαν.

Οι γείτονες, και όσοι με συναντούν στο δρόμο μένουν έκπληκτοι, με το στόμα ανοιχτό, από την απίστευτη αλλαγή. Και τρίβουν τα μάτια τους για να δουν πιο καθαρά το φαινόμενο...

Και οι κανονικοί φίλοι, αυτοί, χαίρονται μαζί μου! 

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Η stavroula είπε:. wow...WOW! E3eli3eis ap oti vlepw.

Το «ρημάδι» της κυρίας Ελένης