Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Κυριακή, 17 Αύγουστος 2008

Από: Μαρίνα


Από: Μαρίνα

Προς: michalopoulos_p@yahoo.gr

Κυριακή, 17 Αύγουστος 2008, 14:22

Κύριε Μιχαλόπουλε, έλαβα τα mails με την -ομολογουμένως-άρτια οργανωμένη ταξινόμηση των θεμάτων, στα επιμέρους blogs σας!

Ευχαριστώ θερμά!

Έμπαινα μόνο στο ieronymosb,

Blog «IERONYMOS-B»
http://ieronymosb.blogspot.com/

γιατί ήταν το πρώτο που μου έβγαλε η Google σε κάποια αναζήτηση, από τότε που έγιναν ανενεργά τα ''χαιρετίσματα''.

Το ''xairete'', που φαντάζομαι είναι το ιδρυτικό-αν μπορώ να το ονομάσω, αδόκιμα, έτσι-το αγνοούσα.

Μπήκα και είδα λοιπόν, το πολύ ανθρώπινο post σας για την ημέρα της γιορτής σας.
«
Αυτή είναι η οικογένεια μου!»
http://xairete.blogspot.com/2008/08/blog-post_15.html

Με συγκινεί που με συγκαταλέγετε σε δικούς σας ανθρώπους, με συγκινεί που χρησιμοποιήσατε τη λέξη '' οικογένεια''.

Είθε όλοι να αισθανόμαστε οικογένεια, είθε όλοι να αισθανόμαστε μέλη του σώματος του Θεανθρώπου, πέρα από κατά κόσμον διαφοροποιήσεις, απόψεις και -κάποτε-αντιθέσεις και έριδες...

Ευχαριστώ και πάλι!

Καλή εβδομάδα σας εύχομαι.

Μαρίνα.

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Εσείς, τι θα γράφατε σαν τίτλο;


4 σχόλια:

anastasia είπε...

Το μονο που σκεφθηκα ειναι
κοιταζοντας τον ουρανο
Με σκεφθηκες??????εδω ειμαι.
Και ξερης Παναγιωτη σε τι αναφαιρωμε.
Γεια σου Παναγιωτη
Να εισαι καλα
Αναστασια

P. MICHALOPOULOS είπε...

Να κοιτάμε ψηλά λοιπόν, αγαπητή εν Χριστώ αδελφή Αναστασία;

… Όπως και οι πατέρες της απροσκύνητης στην παναίρεση του Οικουμενισμού, ιεράς μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους.

Καλά κατάλαβα;

Έτσι, θα δούμε την αγάπη του Θεού να σκεπάζει σαν σύννεφο στον καύσωνα των άδικων διωγμών, να σκεπάζει τους ανθρώπους του Θεού, να τους προστατεύει από τη δολοφονική μανία προβοκατόρων ρασοφόρων που με σατανικό τρόπο αναρριχήθηκαν στα ύψιστα εκκλησιαστικά αξιώματα…

…Την ιδία ώρα που μαύρα σύννεφα καλύπτουν μια… «μεγίστη» επηρμένη και ταγμένη στον μαμμωνά γειτονική μονή, και κεραυνοί από αποκαλύψεις για σκάνδαλα πέφτουν στα κεφάλια των δήθεν μοναχών της αλλά και κατά κάποιων άλλων «πατέρων» - δήθεν πατέρων του έθνους – πολιτικάντηδων πες καλύτερα, που διαπλέκονται (πιο αισχρά δεν γίνεται) μαζί τους!..

Καλά κατάλαβα;

Ή μήπως εννοείς εκείνον τον ταλαίπωρο, που και αυτός αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα από φευδαδέλφους και ψευτοπατέρες, από μακρινούς και από «κοντινούς» του, και από άλλες σκοτεινές δυνάμεις;
…Εκείνον τον ταλαίπωρο, λέω, που έχει και αυτός πάντα την σκέπη του Θεού για βοήθεια και παρηγοριά, εκείνον που το δράμα του περιγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα στο ιστολόγιο με τον τίτλο «οικογενειακός»;
http://oikogeneiakos.blogspot.com/

Είναι και τα δυο θέματα, άξια δημόσιας προβολής διότι έτσι προκαλείται η φωνή του λαού, έτσι ακολουθεί και οι οργή του Θεού που πέφτει σαν κεραυνός…

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Έχω δικούς μου εδώ (και όχι μόνο)!

Έχω μια (εν Χριστώ) αδελφή, τη Σταυρούλα στην Αμερική…

Έχω και δυο ακόμα αδελφές ψυχές, τον Άγγελο και την Αναστασία (του παλαιού εορτολόγιου, αυτοί)…

Έχω (μέσα στην καρδιά μου και αυτός) τον Νίκο τον Φαρασά, το πληγωμένο μας το αηδόνι!

[Δεν έχω πιει ακόμα καφέ (πρωινό) και δεν μπορώ να θυμηθώ αν έχω και άλλους, τώρα!]

Να ζήσετε, αδέλφια μου! :-)

Τι καλά! Έχω λοιπόν κάποιους (λίγους και καλούς) δικούς μου εδώ (και όχι μόνο)!

Έχω και στον ουρανό:

Έχω τον πνευματικό μου πατέρα τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, που τόσο πολύ με αγαπούσε!

Έχω τον γέροντα Πορφύριο που για λίγα μόνο δευτερόλεπτα τον συνάντησα, και όμως μπόρεσε «σταυρώνοντας» με, και με μια πρόταση που μου είπε, μπόρεσε να ρίξει άπλετο φως στη ζωή μου.

Έχω τον Θεόδωρο τον Κοντοπίδη, το κατηχητόπουλο μου (1966) στο Αιγάλεω, και συνεργάτη κατηχητή στην Αργυρούπολη (1978), αρχιτέκτονα με μάστερ στην Αμερική, το καλό μας το παιδί που μας έφυγε τόσο νέος (πολύτεκνος, ήδη) για τον ουρανό!

Έχω την αδελφή μου την Κασσιανή (δεν θυμάμαι επώνυμο) κατηχήτρια εδώ στην Αργυρούπολη…

Έχω τον Αποστόλη, γνωστό μου από τη θητεία μας στο πολεμικό Ναυτικό, συνεργάτη μετά στην εσωτερική ιεραποστολή. Αιώνια η μνήμη σου «Αποστόλη αδελφέ μου»!

Έχω τον φίλο των νεανικών μου χρόνων, τον Γιάννη τον Ασλανίδη, τον «Άγιο της Αφρικής» γνωστό σαν πατέρα Κοσμά Γρηγοριάτη που έδωσε και τη ζωή του εκεί στην μαύρη ήπειρο, θυσία σε Εκείνον!...

Έχω τον άλλο μου τον αδελφό, τον Φώτη τον Στελάτο, τον συμμαθητή μου από τη Σιβιτανίδειο, αχώριστο φίλο μια ολόκληρη ζωή... Πολίτης, και, αυτός της άνω Ιερουσαλήμ (όπως ελπίζω), πια!

Έχω την μητέρα μου Διονυσία, και πολλούς άλλους συγγενείς μου…

Παναγιώτης

Υ.Γ.

«Στρατευόμενη» εκκλησία στη γη, και «θριαμβεύουσα» εκκλησία στον «ουρανό», είμαστε ένα μαζί με τον Κύριο, και είμαστε πολλοί, αναρίθμητοι! :-)

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

Blogging: Φάρμακο για τη ψυχή

Blogging: Φάρμακο για τη ψυχή

«Επιστήμονες και συγγραφείς γνωρίζουν ήδη τις θεραπευτικές ιδιότητες της συγγραφής προσωπικών εμπειριών, σκέψεων και συναισθημάτων. Όμως εκτός από μια μορφή θεραπείας και αντιμετώπισης του άγχους η αυτοβιογραφική γραφή μπορεί να έχει πολλά ψυχολογικά οφέλη.

Σήμερα μια νέα έρευνα αποδεικνύει ότι η δημιουργία blog και η συγγραφή μπορεί να βελτιώσει τη μνήμη, να βοηθήσει στον ύπνο, να ενισχύσει την ανοσοποιητική δραστηριότητα..»

(ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ στο παλιό μας μπλογκ: Δευτέρα, 2 Ιουνίου 2008)

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Καληνύχτα σας (με διπλοπενιές)! :-)

Πρόταση: Απολαύστε τον θαυμαστό κόσμο του blog μας.

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

OIKOGENEIAKOS